Ildiko Pečvari je rođena 9. maja 1946. godine u Novom Sadu u umetničkoj porodici.
Završila je IX gimnaziju na Novom Beogradu (prirodno-matematički smer), a uporedo i srednju muzičku školu „Mokranjac“ (klavir).
Diplomirala je i magistrirala na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu.
Dvadeset godina radila je na istraživanju, snimanju, zaštiti i konzervaciji brojnih spomenika kulture (crkava, utvrđenja i drevnih gradova) u Makedoniji, Srbiji i Crnoj Gori (Ulcinj, Bar, Sveti Stefan, Kotor, crkve na Skadarskom jezeru…).
Bila je dugogodišnji saradnik Arheološkog instituta SANU, Instituta za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta, Zavoda za zaštitu spomenika kulture Beograda, SR Srbije, Kraljeva, Cetinja, Zavoda za izgradnju Budve, Muzeja u Kruševcu, Smederevu, Sremskoj Mitrovici, Novom Sadu i Baru.
Crtala je priloge za brojne knjige i publikacije mnogih autora iz navedenih zavoda, instituta, muzeja i za Manastir Hilandar.
Bila je zaposlena u Urbanističkom zavodu u Novom Sadu, URBIS, kao i u Elektronskoj industriji PUPIN, GTE i DIGITEL.
Stekla je status slobodnog umetnika od 1993. godine kao ikonopisac.
Izlagala je na 20 samostalnih i 40 grupnih izložbi, naslikala 1500 ikona različitih formata, a posebna specijalnost su joj minijature na ljusci od jajeta.
Kao saradnik učestvovala je u oslikavanju crkava (fresaka) u Mladenovcu, Ćupriji, Donjem Vidovu, Zenici (BiH) i Kalištu u Strugi (Makedonija).
Radila je na skidanju i konzervaciji fresaka u Manastiru Gornjak i crkvi u Dubočici.
Kao dugogodišnji član hora „Beogradski madrigalisti“ učestvovala je na brojnim koncertima u zemlji i inostranstvu.
U poznim godinama se posvetila pisanju poezije, spevavši blizu 1000 različitih pesama: soneta, sonetnih venaca, vilanela, poema u osmercu, akrostihova, kratkih i haiku stihova.
Danas piše, slika, svira, peva, putuje i radosno gazi osmu deceniju.
