Predavao je matematiku na Oksfordu, bio je gostujući profesor na većem broju univerziteta, za rezultate naučnog rada dobio je mnoštvo nagrada, uključujući i titulu viteza (Order of Merit).
Boris Akunjin se pojavio 1998. godine kad je objavio roman Azazel, prvu knjigu u, danas već kultnoj, biblioteci Avanture Erasta Fandorina.
Arhimandrit Tihon Ševkunov iguman Sretenjskog manastira i važi za jednog je od najobrazovanijih ruskih duhovnika.
Hoking je diplomirao fiziku na Oksfordu, potom je s temom iz teorije relativnosti doktorirao na Kembridžu, gde je nastavio svoju akademsku karijeru.
Vasilij Pavlovič Aksjonov (20. avgusta 1932, Kazan) – ruski pisac i scenarist. Njegovo stvaralaštvo s pravom može da se nazove letopisom našeg vremena.
Sergej Georgijevič Kara-Murza (r. 1939, Moskva) diplomirao je hemiju na Lomonosvu, a magistrirao na Institutu za organsku hemiju Akademije nauka SSSR-a.
Aleksadar Mihajlović Putin je rođen u oktobru 1953 godine u Rjazanu. Detinjstvo je proveo u Tverskom regionu, u selu Pominovo.
Rođen 28. jula 1922. godine u Orenburgu, u službeničkoj porodici. Srednju školu završio u Taškentu, gde je 1939. godine stupio u vojnu školu „Vladimir Iljič Lenjin“. Tokom pohađanja te škole počeo da objavljuje stihove.
Akademik Nikola Milošević – intelektualac, iskreno predan svom radu i moralu, kritički nastrojen prema svemu i svakome, uključujući i sebe samog.
Vladana Likar Smiljanić je, dok je bila princeza, lepo crtala i bila poznata po tome među svojim prijateljima.
Milovan Vitezović (11. 9. 1944. godine) je srpski pisac, profesor i scenarista. Piše pesme, romane, eseje, kritike, aforizme, filmska i tv scenarija.
dr Vladimir Adamović (1937, Beograd) neuropsihijatar po osnovnom obrazovanju poznat je delu javnosti koja se zanima za bolesti poznatih ličnosti, pre svega državnika i umetnika.
Dragomir Antonić (rođen je 1948. u Čačku) je srpski etnolog. Dugo je radio u Etnografskom institutu SANU.
Dr Ljubica V. Đorđević je profesorka anatomije (u penziji) na Medicinskom fakultetu u Beogradu, Dr Momčilo B. Đorđević je profesor neurohirurgije (u penziji) na Medicinskom fakultetu u Beogradu.
U poznim godinama se posvetila pisanju poezije, spevavši blizu 1000 različitih pesama: soneta, sonetnih venaca, vilanela, poema u osmercu, akrostihova, kratkih i haiku stihova. Danas piše, slika, svira, peva, putuje i radosno gazi osmu deceniju.
Srpski političar, diplomata, književnik i naučni radnik. Jedan od utemeljivača srpske nezavisne politike kraja XX-početka XXI veka. Počasni profesor Ruskog državnog trgovinsko-ekonomskog univerziteta. Predsednik Pokreta za Srbiju.
Petar Ristanović je istoričar, rođen 1985. u Podgorici. Osnovne i master akademske studije istorije je završio na Odeljenju za istoriju Filozofskog fakulteta u Beogradu. U decembru 2018. godine odbranio doktorsku disertaciju „Srpska intelektualna elita i kosovsko pitanje 1974–1989”.
2000-te godine na obroncima Gledićkih planina, odseca bukvu koja je bila puna stršljena, i ujeda ga preko 30, ali otiče mu samo usna. Pritisak mu raste a ne pada i verovatno zato ostaje živ.
Posle tih ujeda, da piše pesme, a imao je uvek jednu stabilnu dvojku iz srpskog.
Gi Metan (Guy Mettan), švajcarski novinar i političar, bio je direktor i glavni urednik časopisa Tribune de Geneve, trenutno je izvršni direktor Ženevskog kluba novinara i kolumnista više švajcarskih časopisa.
Ivan Naumov je ruski pisac, pesnik, scenarista, majstor fantastične i akcione proze. Rođen je u Moskvi 1971. godine. Po obrazovanju je inženjer optike, dugo je radio u oblasti međunarodnog turizma, a sada se bavi organizacijom transporta opasnih tereta.
Vladimir Vasiljević Suhodejev je rođen 15.maja 1923 godine (94 godine), u Altajskoj guberniji, SSSR, Rusija. Sovjetski i ruski sociolog, novinar, publicista. Kandidat filosofskih nauka, dobitnik Državne nagrade SSSR-a. Autor je nekoliko knjiga o I.V. Stalinu i njegovoj ulozi u Drugom Svetskom Ratu.
Krajem dvadesetog veka, Fred Adams i Greg Lohlin privukli su pažnju naučne i šire javnosti svojim prepoznavanjem i opisivanjem pet doba vremena. U svojoj knjizi „Pet doba svemira“ Adams i Lohlin dokazuju da u ovom trenutku možemo shvatiti celu životnu priču svemira – od početka do kraja.
Aleksandar Aleksandrovič Zinovjev, filozof, sociolog, pisac i publicista, jedna je od najznačajnijih intelektualnih ličnosti u Rusiji u drugoj polovini 20. i na početku 21. veka. Poreklom iz siromašne seoske porodice, sredinom prošlog veka bio je jedan od simbola rađanja filozofske misli u tadašnjem Sovjetskom Savezu.
Allen Carr je britanski pisac i autor mnogih knjiga. Njegovo prvo i najuspješnije delo je knjiga „Lak način da prestanete da pušite“. U ovoj knjizi kao bivši strastven pušač kroz svoje iskustvo razvio je metodu kako se na jednostavan način i dugogodišnjem pušaču može pomoći da prestane pušiti za kratko vreme.
Luigi Luca Cavalli Sforza talijansko-američki genetičar, predavač na sveučilištu Stanford, a kao i na sveučilištima Cambridge, Parma i Pavia. Zbog njegovih važnih genetskih istraživanja, današnja se znanost više ne poziva na različitosti među rasama. Isto tako, Cavalli Sforza je istraživao i aspekte povezanosti genskog i kulturnog nasljeđa, migracija i obiteljskih odnosa.
Krstomir Veljović je rođen 1931. godine u Dragačevu, u selu Goračićima.
Završio je učiteljsku školu i radio niz godina kao učitelj. Potom je završio Filološki fakultet – grupa ruski jezik i književnost Univerziteta u Beogradu.
Predavao je ruski jezik u osmogodišnjoj školi.
Pred kraj radnog veka radio je kao prevodilac u Medicinskom sektoru farmaceutske firme Galenika.
Dajana Džonston – američki novinar, veteran. Odrasla u Vašingtonu u atmosferi Nju dila, i više od pola života je provela u Evropi kao politički posmatrač i novinar. Objavila je knjigu Suludi krstaši: Jugoslavija, NATO i obmane Zapada.
Aleksanda Manić, u okviru porodičnog posla, 15 godina se bavio antikvarskom profesijom u Njujorku i u Parizu, gde živi i danas.
Specijalizovan za ruske, grčke i srpske ikone, on je bio i član američkog udruženja profesionalnih eksperata. Koautor je knjige o ikonama „Icône, un art de la verité“, kao i serije članaka o ikonama u francuskim časopisima „L’Estampille“ i „L’Objet d’art“.
Jovan B. Dušanić je srpski ekonomista. Diplomirao je i magistrirao ekonomiju na Ekonomskom fakultetu u Beogradu, a doktorirao na Ekonomskom fakultetu u Ljubljani. 1980-ih je bio uhapšen od tadašnjih jugoslovenskih vlasti zbog verbalnog delikta i izbačen sa Ekonomskog fakulteta u Banjaluci gde je radio kao docent.
Trenutno radi kao profesor na Beogradskoj poslovnoj školi – Visokoj školi strukovnih studija kao profesor Monetarne ekonomije i bankarstva.
Frank Lison (Frank Lisson), rođen 1970, studirao germanistiku, istoriju i filosofiju u Vircburgu i Minhenu. U žiži njegovih razmatranja je filosofija kulture.
He Jiting (70) je visoki zvaničnik Kineske komunističke partije iza koga je značajna karijera. Odmah posle magistrature na odseku za istoriju Pekinškog pedagoškog univerziteta 1986. je postao zamenik direktora Kancelarije CK Komunističke partije. He Jiting je fokusiran na istraživanje partijske izgradnje i donošenja odluka u vladi.
Džang Vej (rođen 1956) jedan je od najzanimljivijih savremenih kineskih pisaca. Slavu je stekao još osamdesetih godina prošlog veka nizom značajnih romana i novela (Stari brod, Jesenji gnev).
Antonije P. Farčić (1894-1975) bio je srpski istoričar, poreklom s Korčule, koji je pisao o povesti srpskih primorskih zemalja.
Takođe, smatrao je da nema dovoljno dokaza da je ikada postojao „hrvatski kralj Tomislav”.
Rođen 1941, akademik Čavoški bio je svedok svih značajnih događaja u istoriji Srba druge polovine 20. veka. Svedočio je usponu komunističke vlasti, jačanju ideološkog jednoumlja, ali i prvim pukotinama, otporima i progonima.
Dragan Gaga Popović (septembar 1957.) je beogradski novinar i pisac. Studirao je pravne nauke na Beogradskom univerzitetu.
Već tokom studija, iz puke radoznalosti, počeo je da se zanima za novinarstvo.
Nikola Kusovac (1935) srpski je istoričar umetnosti, likovni kritičar, publicista i bivši kustos Narodnog muzeja u Beogradu.
Za vreme svog višedecenijskog rada održao je preko hiljadu predavanja i vodio na stotine humanitarnih akcija.
Dimitrije Dugalić rođen u Beogradu 1955; bio je direktor u izdavačkoj kući Planeta; pisao poeziju, kratke priče; koautor knjige Kad sam bio mali i posle;
Marija Živadinović rođena u Beogradu 1957; objavila više knjiga Kosmopolitska škola, Ružičasto zelena reka, Planeta deseta, Vradničke poslanice – volim te sve više, Traganja, Ma dosta, bre sa Snežanom Anđelić;
Slobodan Reljić (1954) univerzitetski profesor sociologije i dugogodišnji novinar, glavni urednik Nina 2002–2009. Autor više knjiga i studija iz oblasti krize savremenih demokratskih procesa, ulozi medija i problemima civilnog društva, od kojih su najznačajnije Odumiranje slobodnih medija (2011), Kriza medija i mediji krize (2014), Mediji i Treći svetski rat (2016) i Bukvar medijske pismenosti (2018).
Nikolaj Viktorovič Inkin rođen je 2. februara 1959. godine u gradu Gorki. Roditelji su bili fabrički inženjeri. Diplomirao na Ekonomskom fakultetu Univerziteta Gorki. Od 1981. radio je prvo kao specijalista za normiranje u fabrici, a zatim kao instruktor u Gradskom izvršnom komitetu. Zainteresovan za lokalnu istoriju. Od 1991. godine, kada je SSSR zamenila Rusija, a razvijeni socijalizam zamenjen tržišnim odnosima, krenuo je u biznis.
Ko je bio Udo Ulfkote?
(Biografija napisana za srpsko izdanje)
Pored Petra Šol-Latura, Udo Ulfokote je najznačajniji nemački novinar. I sam Ulfkote je govorio kako je za njega bila čast da se družio sa Šol-Laturom koji je za života bio novinarska legenda. U mladosti, Šol-Latur je vojevao u Legiji stranaca. Kasnije je postao čuveni ratni reporter koji je decenijama izveštavao sa ratišta iz Azije i Afrike.
Prim. dr sci. med. Vladimir Adamović rođen je (1937.-2021) u Beogradu, gde je završio gimnaziju i Medicinski fakultet (1965.) kao i specijalizaciju iz neuropsihijatrije (1968.). Kao kliničar se uglavnom bavio psihosomatskom medicinom, iz koje je i odbranio doktorsku disertaciju o odnosu između psihičkog stanja i akutnog infarkta miokarda (1978.).
Doc. dr Milosav Adamović, defektolog – somatoped rođen je 1980. godine u Beogradu. Osnovne, mester i doktorske akademske studije završio je na Univerzitetu u Beogradu, Fakultetu za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. Doktorsku disertaciju na temu Procena ravnoteže i rizika od pada kod starih osoba odbranio je 2018. godine.
Mijao Čangšui rođen je u okrugu Jinan u provinciji Šandung. Prvoklasni je pisac i bivši potpredsednik Udruženja pisaca Šandunga.
Autor je zbirki pripovedaka „Grobnica Li Juefang“, „Žan Fangov sin“, romana „Više od napada“, „Voljno, mirno!“, „Čekanje“, eseja „Seme duše“, kao i dugačkih reportaža poput „Vojna vozila za Hong Kong“, „Velika ekspedicija na sever-dnevnik spašavanja od posledica zemljotresa u Venčuanu u Sečuanu dvanaestog maja“, itd.
Milan Brdar, rođen 14. marta 1952. u Rumi (Srbija), osnovnu školu završio u Podgorici, srednju školu i fakultet u Beogradu. Diplomirao na Filozofskom fakultetu 1979. godine u Beogradu, gde je stekao i doktorat 1997. godine. Radio u Institutu društvenih nauka u od 1981. do 2000, gde je 2001. godine stekao zvanje višeg naučnog saradnika. Od 2001. godine bio je vanredni profesor na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Od 2006. je u zvanju redovnog profesora.
Žan de Brunhof (1899.-1937.) bio je francuski pisac i ilustrator koji se najviše pamti po stvaranju serije Babar, dečijih knjiga o izmišljenom slonu, od kojih je prva objavljena 1931. Posle prve knjige Histoire de Babar ( Priča o Babaru ), usledilo je još pet naslova pre nego što je Žan de Brunhof umro od tuberkuloze u 37. godini.
Ilustracije za ovu knjigu u srpskom izdanju izradila je Minka Popović, inače pijanistkinja iz Beograda, koja ujedno i izvodi ovu muzičku bajku. Sa najvisim ocenama završila je master-studije na prestižnom Mocarteumu u Salcburgu. Svirala je na brojnim scenama širom Srbije i Evrope.
Janja Gaćeša, rođena je u centralnom delu Kosova i Metohije nedaleko od Prištine. Diplomirala je na Prištinskom univerzitetu. Fakultet koji je završila nema direktne veze sa onim čime se u životu bavi, i zato voli da kaže da je zanimanje odabralo nju, a ne obrnuto. Zahvaljujući svom poslu bila je direktni svedok mnogih dešavanja u južnoj srpskoj pokrajini, od kojih je deo zabeležen u knjizi. Tekstovi koje piše su njeni trenuci slobode, i kaže da oni najbolje govore o njoj kao osobi.
Ime i prezime kojim se potpisuje je pseudonim i direktno je vezan za njenu porodicu i njeno poreklo. Živi i radi u Gračanici. Nikada nije napuštala Kosovo i Metohiju.
Jelena Anatoljevna Bondarjova je istoričar, autorka više knjiga i članaka o sudbini ruske emigracije u Srbiji. Godinama je živela u Beogradu i imala prilike da radi u arhivima Srbije i Rusije.
U izdanju izdavačke kuće „Veče“ objavljena su njena istraživanja „Pax Rossica: ruska državnost u delima stranih istoričara“ (2012) i „Ruski koreni – srpske grane. Poezija i slikarstvo ruske Srbije 1920-1945.“ (2022).